Wat denk je van het volgende;
Als beginnend rolstoeler zit je natuurlijk met een hoop problemen, zo ook gewoon het gevoel wat je moet krijgen dat je voortaan je hele leven in de rolstoel zit, niemand wil dat.
Dus als therapeut en verpleging kun je hier aan werken, mijn devies is dan, laat zien dat die rolstoel een soort sport mobiel is, en ga als beroeps gelijk in de rolstoel aan de gang met zo iemand. Ga naar de patient toe in de rolstoel, zeker wanneer de patient nog in bed ligt, geeft gelijk een stuk vertrouwen.
In de eerste plaats zit je dan op gelijke hoogte te praten en in de tweede plaats geef je aan dat het helemaal niet zo erg is om erin te zitten maar dat het juist een uitdaging kan zijn.
Tuurlijk verder in het proces is het niet meer nodig, maar die eerste tijd kan het best heel stimulerend zijn. En laat gelijk maar zien hoe je er mee omgaat, op de achterwielen rijden, stoepje op en af e.d.
Nou ja, zo zijn er nog wel een aan tal dingen die verbeterd kunnen worden.
B.v geef een beginnende laesie een Buddy. Iemand die al langer in het revacentrum ligt en die van de hoed en de rand weet, laat ze kennis maken en help ze elkaar te leren kennen, des te eerder weet de beginner ook de ins en outs van het centrum en wat het inhoudt om een laesie te hebben.
